Nag-text sa akin si A nung isang araw. Nami-miss na daw niya ako. Bakit daw diko na siya dinadalaw. Nakiki-usap siya na dalawin ko naman daw siya…
Sumagot naman ako… Sabi ko everytime na titingin ako sa salamin, magsusuklay, maglalagay ng lotion, magpapalit papuntang opisina, siya ang laging nasa isip ko. Araw araw yun walang paltos. Pero kako, dipa muna ako makakadalaw dahil wala pa akong oras, masyado kasing busy ang schedule ko sa mga shootings.
Isang minute pagkatapos kong i-send ang text tumawag kaagad siya sa akin. Ayun nga nangangamusta kasi halos six months na rin nang huli kaming magkita at sobrang miss na miss na nga daw ako. Inulit ko naman ang mga sinabi ko sa text.
“Hanukaba, lika na lang dito dali. Gusto lang talaga kitang makita at alam mo na, mapagsilbihan kahit papano. Nami-miss na rin kasi talaga kita.” Sabi niya.
“O siya sige, mahirap naman kung tatanggihan kita, namimilit ka eh” Sagot ko na lang.
Ang sarap namang pakinggan ang mga ganitong kataga galing sa mga kaibigan. May mga handang ibuwis ang kanilang buhay para lang makasama ka.
Ziiiitttt (rewind)... eto talaga ang totoong kwento jan…
Nag-text sa akin si A nung isang araw. Nami-miss na daw niya ako. Bakit daw diko na siya dinadalaw. Nakiki-usap siya na dalawin ko naman daw siya…
Sumagot naman ako… Sabi ko everytime na titingin ako sa salamin, magsusuklay, maglalagay ng lotion, magpapalit papuntang opisina, siya ang laging nasa isip ko. Araw araw yun walang paltos. Pero kako, dipa muna ako makakadalaw dahil wala pa akong datungers para magpakita sa kanya.
Isang minute lang pagkatapos kong i-send ang text tumawag kaagad siya sa akin. Ayun nga nangangamusta kasi halos six months na rin nang huli kaming magkita at sobrang miss na miss na nga daw ako. Inulit ko naman ang sinabi ko at at inemphasize na tag-krisis ngayon kaya kung pwede eh tigil tigilan niya muna ako.
“Hanukaba, lika na lang dito dali. Di naman importate ang datungers. Eh di bayaran mo na lang ako sa next na sweldo mo. Basta halika na dito dahil matagal ka na naming hindi naaayusan. Kamusta na ba yang kilay mo? I’m sure sobrang kapal na naman niyan at malapit mo nang maging kamukha si...(may sinabi siyang pangalan pero diko na matandaan, pero I'm sure pangit yung sinabi niyang yun). Yang buhok mo, freezy na yan, six months na nung nagpa-rebond ka dito. Nung huling punta mo rito ang dami mong pimples ineng… kamusta naba yan???" may halong pangungutya ang mga tinuran niyang yon.
Gusto ko pa sanang tumanggi… pero wala na akong kawala kasi pauutangin daw ako eh. Ngayon pilit kong hinahanapan ng rason kung bakit ako tinatawagan at pinipilit na magpa-parlor .
Naisip ko… siguro dahil pala-kaibigan lang talaga ako or baka naman galante kasi akong mag tip. Pwede rin namang di ma-take ng konsensiya nilang isipin na ganito ang hitsura kong gagala-gala sa lansangan kaya kailangan nila akong gawan ng paraan.
Dahil nga sobrang mabili ang fezlak ko dito sa Dubai at sobra talaga akong pala-kaibigan, yung huling parlor na pinupuntahan ko eh kinuha akong maging model sa salon nila. Pero malaking gulo ang nangyari. Dinemanda ko sila ngayon sa kasong defamation of dignity, kasi ganito ang kinalabasan ng signage sa salon…
Kaya naman nung sumunod na may nag-offer, eh pinatulan ko pa rin, mahirap naman kapag di ma-expose ang beauty nating tunay… kaya para siguradong di lang ako ang mapapahiya eh isinama ko na ang BFF ko…
Ahhmmm, pasintabi na lang po sa pangalan… diko natanggihan ang laki ng offer eh…
Sumagot naman ako… Sabi ko everytime na titingin ako sa salamin, magsusuklay, maglalagay ng lotion, magpapalit papuntang opisina, siya ang laging nasa isip ko. Araw araw yun walang paltos. Pero kako, dipa muna ako makakadalaw dahil wala pa akong oras, masyado kasing busy ang schedule ko sa mga shootings.
Isang minute pagkatapos kong i-send ang text tumawag kaagad siya sa akin. Ayun nga nangangamusta kasi halos six months na rin nang huli kaming magkita at sobrang miss na miss na nga daw ako. Inulit ko naman ang mga sinabi ko sa text.
“Hanukaba, lika na lang dito dali. Gusto lang talaga kitang makita at alam mo na, mapagsilbihan kahit papano. Nami-miss na rin kasi talaga kita.” Sabi niya.
“O siya sige, mahirap naman kung tatanggihan kita, namimilit ka eh” Sagot ko na lang.
Ang sarap namang pakinggan ang mga ganitong kataga galing sa mga kaibigan. May mga handang ibuwis ang kanilang buhay para lang makasama ka.
Ziiiitttt (rewind)... eto talaga ang totoong kwento jan…
Nag-text sa akin si A nung isang araw. Nami-miss na daw niya ako. Bakit daw diko na siya dinadalaw. Nakiki-usap siya na dalawin ko naman daw siya…
Sumagot naman ako… Sabi ko everytime na titingin ako sa salamin, magsusuklay, maglalagay ng lotion, magpapalit papuntang opisina, siya ang laging nasa isip ko. Araw araw yun walang paltos. Pero kako, dipa muna ako makakadalaw dahil wala pa akong datungers para magpakita sa kanya.
Isang minute lang pagkatapos kong i-send ang text tumawag kaagad siya sa akin. Ayun nga nangangamusta kasi halos six months na rin nang huli kaming magkita at sobrang miss na miss na nga daw ako. Inulit ko naman ang sinabi ko at at inemphasize na tag-krisis ngayon kaya kung pwede eh tigil tigilan niya muna ako.
“Hanukaba, lika na lang dito dali. Di naman importate ang datungers. Eh di bayaran mo na lang ako sa next na sweldo mo. Basta halika na dito dahil matagal ka na naming hindi naaayusan. Kamusta na ba yang kilay mo? I’m sure sobrang kapal na naman niyan at malapit mo nang maging kamukha si...(may sinabi siyang pangalan pero diko na matandaan, pero I'm sure pangit yung sinabi niyang yun)
Gusto ko pa sanang tumanggi… pero wala na akong kawala kasi pauutangin daw ako eh. Ngayon pilit kong hinahanapan ng rason kung bakit ako tinatawagan at pinipilit na magpa-parlor .
Naisip ko… siguro dahil pala-kaibigan lang talaga ako or baka naman galante kasi akong mag tip. Pwede rin namang di ma-take ng konsensiya nilang isipin na ganito ang hitsura kong gagala-gala sa lansangan kaya kailangan nila akong gawan ng paraan.
Dahil nga sobrang mabili ang fezlak ko dito sa Dubai at sobra talaga akong pala-kaibigan, yung huling parlor na pinupuntahan ko eh kinuha akong maging model sa salon nila. Pero malaking gulo ang nangyari. Dinemanda ko sila ngayon sa kasong defamation of dignity, kasi ganito ang kinalabasan ng signage sa salon…
LECHE!!! mas gwapo naman ako jan no!!!!
I belong to the minor age and this is a sensitive case so I have to protect my true identity.
Kaya naman nung sumunod na may nag-offer, eh pinatulan ko pa rin, mahirap naman kapag di ma-expose ang beauty nating tunay… kaya para siguradong di lang ako ang mapapahiya eh isinama ko na ang BFF ko…
Ahhmmm, pasintabi na lang po sa pangalan… diko natanggihan ang laki ng offer eh…
Comments
kwela hahaha
gudmorning po :) *1am na dito*
aadd po kita sa knots ko,
di ko lng mtandaan kung naadd na po kita hehe
apir times ten! :D
@HARI: tinakpan ko mata ko kasi nasa kontrata kong diko dapat i-expose muna ang fezlak ko... hahaha, saka na lang daw kapag na-develop na yung fictorial nyyahahah!!!
@CHIKLETZ: Salamat sa pakikipag-kulitan, gawain namin yan, gumagala sa gabi at nagfi-fictorial habang parang lasing sa daan sa katatawa...
@SUPERJAID:Marami pang mas masagwa jan, mejo hulsam kasi tong sayt ko kaya di pedeng i-post dito
@DHIANZ:Trulalu libre moko?? yeeey, basta libre mabilis pako sa ala-una ng madaling araw hehehe...
Pero "love guru" ako kapatid di ako manghuhula, hahaha, pero may kakilala ako, irerekomenda kita para malaman kung kelan dadating ang edward... pero ang kailangan niya atang malaman eh ang numero mo, hindi birthday, numer ng credit card... hahahaha, joke lang!!! Uu tiga dubai din ako, pero dito ko lang sa blog-world na-meet sina Jee, etc... Di naman maganda dito sa Dubai, kalokohan yung pinanood niyo hahaha!!
@KABLOGIE: Hehehe, meron din ba kayong Al Fuqei Trading at Ghantoot na lugar jan?
nakakatakot magpagupit sa barbero dun sa taas ahh :)
natawa ako! lolz!
ang kulet nyo. hehehe...
lakas ng trip e! nyahahaha!!
nasa dubai ka din dba? ndi ko kase matandaan kung nabanggit mo saken ung place mo o ndi...hehehehe...
@JEE: Teka, ano ang ang amf?? haha..., uu mga adik kami dito sa dubai, dimo pa ba nakikita yang mga ads ko sa billboards? hahaha... tiga al-ghusais kami...
tsalamat sa pagdaan!
nagmamahal,
Bella
ahehehe... pagbigyan moh na lola moh... =)
@KABLOGIE: Ini-imagine ko naman kung anong feeling ng kumain sa bulbul restaurant. anu na nga ba kinain mo? yung noodles?? hahaha
@JEPOY: Mas makulit ka sa totoong buhay hahaha
@DHIANZ: ingat sa pagtawa ng walang tunog ha.. lam mo na... hahaha, lika gib me payb! *apir*. talagang pati security number sa back ng card binigay mo hahaha, pwede!!! Adik ka talaga! nyyahaha!