Minsa'y binigyan mo ng ngiti ang buhay ko
Pinaunawa mo sa puso kong bato
...na minsan okay lang maging mahina,
...na okay lang ang magmukmok,
...na okay lang ang pumunas ng luha
Pinilit mong buksan ang isip kong naging kulungan ng maraming pangamba.
Hinukay mo ang mga nakalibing na sama ng loob.
Ibinilad ang lahat ng kabuktutan at kahinaan.
Tinuruan mo akong harapin ang mga iyon...
Tinuruan mo akong labanan ang mga iyon.
Tinuruan mo akong maging malakas,
sa gitna ng mga bagyong humahampas
sa gitna ng pagkukunwaring ako'y malakas
Mga labi ko ngayo'y natutong umawit
Ng mga kantang, noo'y wala namang halaga
Binigyan mo ng himig ang bawat paglanghap ko ng hangin
Upang maisatinig ang mga itinatagong damdamin
Subalit ngayo'y nawasak ka na, Carlos...
Masakit na ako'y iniwan mo na lang bigla
Lumuha ako nang sobra, ako ngayo'y nagluluksa
Marami akong pangarap para sa yo, para sa atin...
Paano na ako ngayon? Sabihin mo sa akin...
paano na ang mga umagang pilit minamadali...
upang pagsapit ng gabi'y ika'y makaniig muli
paano na ang sofa at ang maliit na mesa
na siyang mga saksi sa ating pagiging isa?
paano kita ililibing Carlos?
Kung ang puso ko'y
Sa iyo pa ri'y nakagapos?
Author's Note:
Kagabi po nawasak ang regalo sa aking gitara...Carlos po ang pangalan niya. mahal ko siya kaya ako ngayo'y nagluluksa... salamat po sa inyong pakikiramay.
Pinaunawa mo sa puso kong bato
...na minsan okay lang maging mahina,
...na okay lang ang magmukmok,
...na okay lang ang pumunas ng luha
Pinilit mong buksan ang isip kong naging kulungan ng maraming pangamba.
Hinukay mo ang mga nakalibing na sama ng loob.
Ibinilad ang lahat ng kabuktutan at kahinaan.
Tinuruan mo akong harapin ang mga iyon...
Tinuruan mo akong labanan ang mga iyon.
Tinuruan mo akong maging malakas,
sa gitna ng mga bagyong humahampas
sa gitna ng pagkukunwaring ako'y malakas
Mga labi ko ngayo'y natutong umawit
Ng mga kantang, noo'y wala namang halaga
Binigyan mo ng himig ang bawat paglanghap ko ng hangin
Upang maisatinig ang mga itinatagong damdamin
Subalit ngayo'y nawasak ka na, Carlos...
Masakit na ako'y iniwan mo na lang bigla
Lumuha ako nang sobra, ako ngayo'y nagluluksa
Marami akong pangarap para sa yo, para sa atin...
Paano na ako ngayon? Sabihin mo sa akin...
paano na ang mga umagang pilit minamadali...
upang pagsapit ng gabi'y ika'y makaniig muli
paano na ang sofa at ang maliit na mesa
na siyang mga saksi sa ating pagiging isa?
paano kita ililibing Carlos?
Kung ang puso ko'y
Sa iyo pa ri'y nakagapos?
Author's Note:
Kagabi po nawasak ang regalo sa aking gitara...Carlos po ang pangalan niya. mahal ko siya kaya ako ngayo'y nagluluksa... salamat po sa inyong pakikiramay.
Comments